پروانه صفت ، عاشق ایام به کجاییم . از رنگ و دغل ، عازم صحرا و دیاریم . کو آن همه کو ، کو به کجا شد . ما در همه عمر ، با دل و بی دل به یم . در محنت ایام و همه عمر به هیاهو . با غربت و حسرت ، گذر ِ عمر به شماریم . از کوچه ی اغیار گذشتیم و به بن بست نرسیدیم . تا صبح به خیالش به خرابات ، چو خماریم . گفتیم و شنیدیم و هزار قصه ی داستان . راستان و حدیث و دو سه صد گفته نداریم . در خلوت ِ صحرای ِ دل ِ لیلی و مجنون . منبع
درباره این سایت